مقایسه مهارتهای اجتماعی، خودپنداره و عملکرد تحصیلی دانش آموزان کم شنوای دوره ی راهنمایی مدارس عادی و استثنایی شهر اهواز با کنترل هوش

هدف پژوهش حاضر مقایسه ی مهارت های اجتماعی، خودپنداره و عملکرد تحصیلی دانش آموزان کم شنوای مدارس عادی و استثنایی مقطع راهنمایی، با کنترل هوش، است. نمونه ی مورد مطالعه در این پژوهش شامل 58 دانش آموز کم شنوا (30 دانش آموز کم شنوا از مدارس استثنایی و 28 دانش آموز کم شنوا از مدارس عادی) شهر اهواز بودند. نمونه گیری از جامعه ی اول به روش تصادفی ساده و از جامعه ی دوم به صورت سرشماری می باشد که از میان دانش آموزان کم شنوای مقطع راهنمایی این شهر، که در سال تحصیلی 88-87 مشغول به تحصیل بودند، انتخاب شدند. دانش آموزان مورد مطالعه از نظر هوش، دوره تحصیلی و نوع ناشنوایی همتاسازی شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس درجه بندی مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت، مقیاس خودپنداره راجرز، معدل تحصیلی و آزمون هوش ریون بودند. داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس و تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. به طورکلی، نتایج به دست آمده به طور کلی تفاوت معناداری را از لحاظ مهارت های اجتماعی و عملکرد تحصیلی، با کنترل هوش، بین دانش آموزان کم شنوایی که در مدارس عادی آموزش می بینند و دانش آموزان کم شنوایی که در مدارس استثنایی تحصیل می کنند، نشان نداد ولی در خودپنداره آنها تفاوت نشان داد و بین دانش آموزان کم شنوا در مدارس عادی و استثنایی، با کنترل هوش، تفاوت معنی داری از لحاظ خودپنداره وجود دارد. در متغیر خودپنداره، میانگین در گروه دانش آموزان مدارس عادی 22/10 و در گروه دانش آموزان مدارس استثنایی 04/8 می باشد، که نشان دهنده ی خودپنداره ضعیف تر دانش آموزان کم شنوای مدارس عادی می باشد.